In Europa heeft 25% van de inwoners last van darmgeassocieerde ziekten. Het begint veelal met het fenomeen ‘Closed Gut’. Praktisch gezien betekent dit malabsorptie en een voor 85% inactief enteraal zenuwstelsel.

Verder ontstaat er door een Closed Gut een overschot aan noxen (ammoniaderivaten), die ontoereikend ontgift kunnen worden en verschuivingen binnen de diversen biogene amines veroorzaken. Deze ammoniakderivaten komen onder fysiologische omstandigheden in het dierlijke organisme voor en hebben veelvoudige functies; ze fungeren als neurotransmitters, co-factoren of hormonen.

Bij een Closed Gut ontstaat door een versterkte toxinebelasting een verdikking van het connectieve weefsel, om het lichaam te beschermen. Figuurlijk gesproken gaan de sluisdeuren dicht. Dit betekent, dat de therapeutische aanpak anders moet worden gestart dan bij het Leaky Gut Syndroom.

Het klachtenpatroon bij een Closed Gut en Leaky Gut zijn gelijk en hierdoor kan op basis van een klachtenregistratie, de verkeerde therapeutische route worden gekozen. Zo zijn slijmvliesversterkende maatregelen (bijv. met glutamine) bij een Closed Gut contraproductief en verergeren vaak het klachtenbeeld bij de patiënt. De diagnostiek van de Closed Gut/ Leaky Gutscreening en slijmvliesimmuniteit geeft duidelijkheid over welke therapeutische route noodzakelijk is 

Wanneer je hebt gekozen voor een Basisscreening darm, biedt het losse zonulineonderzoek inzicht of er sprake is van een Closed Gut of Leaky Gut.

Wat